Al bijna 60 jaar is de v.d. Hoek Isolatie Groep actief in technische isolatie en bouwkundige brandpreventie en biedt zij vanuit standplaats Rotterdam landelijke ondersteuning aan kleine en grote projecten in onder andere de utiliteit, zorg en industrie. Calvin van der Hoek, 26 jaar, werkt nu 5 ½ jaar bij het bedrijf dat zijn overgrootvader in 1965 startte. Met Calvin is de 4e generatie toegetreden. Aan de hand van 5 vragen vertelt hij over zijn eigen ontwikkeling, dat van het bedrijf en de branche in het algemeen.
1. Vanwaar de keuze om te gaan werken in het familiebedrijf?
“Het was niet mijn eerste keuze. In eerste instantie heb ik gekozen voor de hotelschool en heb ik in mooie restaurants en hotels gewerkt. Toen ik op mijn 18e bedrijfsleider werd, ging ik wel nadenken: ‘Is dit wat ik werkelijk wil?’ Ik merkte dat ik het commerciële gedeelte het leukst vond. Dat, gecombineerd met het feit dat ik enig kind ben en mijn pa vroeg om toch eens na te denken over de v.d. Hoek Isolatie Groep, ben ik na gaan denken over hoe ik mijn interesse in commercie in kon zetten voor v.d. Hoek.”
2. Is het geworden wat je ervan dacht?
“Absoluut. Net als toen in de horeca, waar ik als afwasser ben begonnen, ben ik ook hier onderaan gestart. Met montagewerk op de bouw. Het is de enige manier om werkelijk te snappen waar het over gaat en de mensen te leren kennen. Daarna ben ik naar de calculatie gegaan. Dat heb ik twee jaar gedaan en ben toen, met de wijziging in de organisatiestructuur, doorgegroeid naar bedrijfsleider en pak ik nu de grote, complexe projecten op als projectmanager. Dat geeft mijn vader de ruimte om zich met een helikopterview te richten op de commercie. Samen met de overige bedrijfsleiders en projectleiders hebben we een stevige, soepel lopende samenwerking kunnen realiseren. Uiteindelijk zal ik zo, over een tijd, op een heel organische manier het bedrijf kunnen overnemen.”
3. Zie jij uitdagingen in de branche?
“Uitdagingen zijn er zeker. Kansen ook. In mijn ogen is er nog veel winst te behalen als wij als isoleerder bij aanvang van een project al worden ingeschakeld om mee te denken. Wat je nu ziet is dat er midden in het bedrijfsproces nog geëngineerd wordt, terwijl de tekeningen soms nog niet eens af zijn. Dat betekent dat wij, die aan het eind van de keten staan, veel problemen moeten oplossen. Dat lukt, maar is niet ideaal. Het zorgt ervoor dat we er niet onderuit komen om volledige projecten op nacalculatie uit te voeren. Worden we als serieuze partner aan het begin van het project meegenomen, dan zijn daar nog veel efficiencyslagen en kostenbesparingen te behalen. Het zou een logische stap zijn, aangezien wij onszelf uiteindelijk ook terugbetalen.”
4. Hoe zie jij de toekomst?
“Het zal lastig blijven om het juiste personeel te vinden. De kwaliteit van de mensen gaat achteruit. Je ziet dat zeker jonge mensen heel anders in de wedstrijd staan. Ze zijn snel verzadigd en niet bereid om tijd en commitment te investeren om verder te komen en werkelijk te snappen wat isolatie nu echt is. Willen we de vakkennis niet verliezen, dan moet daar echt iets veranderen. Met goede arbeidsomstandigheden en veel buiten het werk om te organiseren proberen we de mensen bij ons te houden, zodat we verder kunnen bouwen op kwaliteit. Dat lukt ons goed, maar makkelijk is het niet.”
5. Blij met je keuze voor het familiebedrijf?
“De isolatiebranche is een boeiende wereld. Met veel uitdagingen en heel veel interessante kansen. Het is een kleine wereld waarin je elkaar kent en waar je met heel veel verschillende mensen te maken hebt. Je komt op plekken, waar je normaal gesproken niet komt. Dat maakt het leuk. Al met al ben ik zeker blij met de keuze die ik gemaakt heb.”
Tekst: Chantal Fransen, Fotografie: van der Hoek Isolatie